hindi na mahalaga ang nakaraan.
Buksan mo ang iyong mga mata't tanawin ang umaga,
Alaala nati'y nasa puso at handa nang lumaya.
Humayo ka't taglay ang aking pagmamahal,
Baon mo ang aking mga yakap at halik.
Sa hilaga man o kanluran ang tungo,
aking ititigil na ang labis na pananabik.
Sundin mo ang iyong mga tala at bituin,
sa liwanag nila'y ika'y tumalima.
Ibungad mo sa umaga ang iyong mga matatamis na ngiti,
at iwanan mo sa akin ang iyong sakit at luha.
Malaya ka na mahal at maging masaya,
hindi na mahalaga ang nakaraan.
Buksan mo na iyong mga palad at tanggapin ang tadhana,
Alaala nati'y nasa puso at tanggap nang payapa.
No comments:
Post a Comment